RAFAŁ ERET - Malarstwo - 10.11. - 3.12.2023 r.

Rafał Eret urodził się w 1970 roku w Lubartowie, ukończył Wydział Malarstwa na Gerrit Rietveld Academie w Amsterdamie w 2001 roku. Zajmuje się malarstwem sztalugowym. Mieszka i pracuje w Lubartowie. Jego figuratywne malarstwo przekazuje osobiste przeżycia związane z obserwacją natury i relacji człowiek - przyroda w zmiennym świetle dni i nocy.

[Rafał Eret] To artysta niezwykle skupiony i skoncentrowany na procesie tworzenia, dla którego sztuka nie jest tylko profesją, ale przede wszystkim nadrzędnym celem i życiowym imperatywem. Malarstwo Ereta nie szokuje i nie oszałamia, to oaza ciszy i spokoju, która wciąga nas w swój senny świat, otula i ogarnia. Mamy przeczucie, że dotykamy brzegu tajemnic, a jednak nie czujemy potrzeby dotarcia do ich głębi i sedna. (...)
W twórczości Ereta rzeczywistość małego miasta łączy się z doświadczeniami i zdobyczami europejskiej tradycji malarstwa. Mówi on czasem o sobie: „jestem malarzem małomiasteczkowym”, lecz to określenie dotyczy raczej warunków bycia, miejsca i sposobu na życie, jaki sobie świadomie wybrał. Z perspektywy czasu, wyjazd i pobyt w Holandii artysta określa jako szaloną, młodzieńczą przygodę, która jednak zaowocowała zdobyciem wymarzonego wykształcenia. Amsterdamska akademia, oprócz solidnych podstaw warsztatowych, dała mu poczucie wolności i odwagę poszukiwań własnej drogi twórczej. Eret wspomina Amsterdam jako miejsce fascynujące, piękne i bogate w sztukę, lecz dla niego samego zbyt kosmopolityczne, trudne do życia i malowania.
Powrót do Polski, do rodzinnego Lubartowa, to naturalny wybór miejsca, do którego przynależy, znajomego i bezpiecznego, najlepszego do skoncentrowania się na własnej twórczości. Wspomnienia Holandii odnajdujemy w niektórych jego obrazach: regularne rzeki i kanały, zielone połacie rozległych łąk czy też starannie ułożone na stolikach, towarzyszące postaciom martwe natury. Samo miejsce, w którym artysta żyje i pracuje, niewielki ciasny szeregowiec, przy cichej, spokojnej ulicy, z gankiem i wąskimi, stromymi schodami, też ma coś z atmosfery amsterdamskich kamieniczek.
Chociaż jego malarstwo pozostaje w sferze realności, trudno jest jednoznacznie wskazać na konkretne fascynacje i powiązania ze sztuką dawnych mistrzów. Najważniejsze inspiracje twórca wydaje się czerpać wyłącznie z indywidualnych doznań i doświadczeń. Obrazy przychodzą same, rodzą się w podświadomości artysty z inspiracji wzrokowych lub werbalnych, pod wpływem ujrzanych miejsc, zaobserwowanych zdarzeń, a także zasłyszanych zdań i opowieści. Poprzez artystyczny wybór zwykłe sytuacje i przedmioty uzyskują charyzmę i status wyjątkowości. Eret to artysta dojrzały, który odnalazł swój autonomiczny, rozpoznawalny język przekazu i podąża własną drogą twórczą. Nie wyklucza to jednak możliwości eksperymentowania. (…)1)

Małgorzata Nikolska, fragment wstępu do katalogu

1) Kraina Bugu, 25 czerwca 2018 r. https://krainabugu.pl/rafal-eret-zaklinacz-ciszy/

Biuro Wystaw Artystycznych w Sandomierzu składa serdeczne podziękowania Pani Małgorzacie Nikolskiej oraz Wydawnictwu Kraina Bugu za nieodpłatne udostępnienie tekstu o twórczości Rafała Ereta

1