JACEK ŚWIGULSKI - (Po)gadanie (18.02. - 14.03.2010)

Jacek Świgulski urodził się w 1977 roku w Łodzi. Studiował na Wydziale Edukacji Wizualnej Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. W 2006 roku obronił z wyróżnieniem dyplom z malarstwa i rysunku. W latach 1997-2001 studiował także filozofię i kulturoznawstwo na Uniwersytecie Łódzkim. Obecnie zajmuje się malarstwem i rysunkiem oraz edukacją plastyczną.

"(Po)gadanie. Powidoki błahych rozmów. Obrazy Jacka Świgulskiego zaprezentowane na tej wystawie układają się w cykle spotkań. "Konwersacje": jaskrawe głowy malowane naraz z kilku perspektyw, niemal kręcą się nad głazowatymi ciałami, niby stonowanymi, ale przecież zastygłymi w pozach - wyhamowanej? zapomnianej? - gwałtowności. Barwne kombinacje, dopełniając się, nieuchronnie ciążą ku czerni. Głowy oświetlone, rozum wciąż czuwa, mimo że konwersujące postacie, już przetwarzają się w demony. Niczym bohaterowie sztuk Becketta skazani na siebie i nieuchronnie samotni. Intymna bliskość dwóch osób, lustrzanie się w sobie odbijających i zamkniętych wspólną ramą, ma w sobie pęknięcie: składa się z oddzielnych płócien. Cykl układa się w kolorystycznie odwrócone pary. Symetrie obcości rozwijają się więc w szerszy wzór, powtórzony, bądź potwierdzony także w dyptykach "Kobiet". Pojedyncze figury w zarysach dynamicznego ruchu lub hieratycznych postaci, spotykają się z podobieństwem barw i zarysem sylwetki, zwracają się ku sobie nawzajem, wyglądając poza pustkę przestrzeni, z której się wyłaniają. Ale próby rozpoznania niepokojąco kojarzą się z wędrówką w gabinecie luster, kiedy widzi się wciąż mniej lub bardziej zdeformowane, własne odbicia. Gadanie temat tej wystawy nie jest więc żadną kulturalną rozmową. Ani tym bardziej beztroską wymianą plotek. To wychodzenie ku komuś innemu, na oślep, niezgrabne, nieprzemyślane. Przy uproszczonej na rzecz waloru kompozycji, silne kolorystycznie akcenty, robią wrażenie czegoś, co nagle się wymknęło. Tak się rozmawia, kiedy jeszcze się nie wie, co można, a czego nie można powiedzieć, i kiedy już nie ma o czym mówić. Obraz jest niemy, więc te dramatyczne wycieczki zostają zatrzaśnięte na głucho. (...)"
dr Agnieszka Skolasińska, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach filia w Piotrkowie Trybunalskim Instytut Filologii Polskiej, fragment wstępu do katalogu

Strona: 1